Wedstrijdverslag JO8-2: Mei-stress…

ADO’20 – HBC JO8-2: 2-5

Eind mei is altijd een periode waarin de spanning bij iedereen oploopt. Dat heeft de natuur zo bepaald. Ouders staan op scherp, want hun zoon of dochter kan kampioen worden. De zon schijnt waardoor het startpunt van inname van alcohol naar eerder op de dag verplaatst.

Champions League finales worden gespeeld, Max knalt in Monaco en last but not least de vele korte rokjes. Kortom, overal te veel testosteron, adrenaline, alcohol of combinaties daarvan die tot de bekende Mei-stress leiden. Bekende voorbeelden zijn de zeemeeuw, zwaan of gans die mensen aanvallen zodra zij net te dicht bij hun eerder die maand geboren nakomelingen dreigen te komen.

Waar wil ik naar toe? Nou, rekeninghoudende met de Mei-stress, viel de irritante 40 minuten lang onzin schreeuwende coach van ADO’20 – eerder door ons vandaag ook wel ASO’20 genoemd hahaha – best wel mee. De man had last van Mei-stress. Laten we het daarop houden.

Vandaag stond de laatste wedstrijd van het seizoen op het programma. Op een na dan, want morgen spelen we tegen RCH de voorwedstrijd van HBC Zondag 1 die kampioen wordt. Dat wordt letterlijk vuurwerk! Komt dat zien. Opa’s en oma’s, neven, nichten en buren mee!

ASO’20 is van oudsher een verraderlijke tegenstander. Dat begint al bij de reis er naar toe. ASO’20 ligt raar afgelegen en is echt een stuk rijden. Zo ook vandaag. Net op tijd was iedereen er. Voor Gijs liep dat net anders, want hij had zoveel tegenslagen op de vroege ochtend dat ASO’20 samen met Mei-stress net een brug te ver was. Een brug die ook nog eens open stond! Hahahaha, Gijs met jou erbij hadden we 2-11 gewonnen vandaag wat op zich onnodig is. Dus misschien niet zo gek om je te sparen voor morgen. Ik vind het eigenlijk wel slim!

De wedstrijd begon stroef. Een beetje rommelig net als vorige week, maar al snel kwamen we op voorsprong via hoe kan het ook anders Adam ‘Ronaldo’ Akkazab. ASO’20 maakte gelijk waarop Jenoah aanlegde voor zijn eerste treffer van de dag nadat hij diep werd gestuurd door een lange bal van Mick.

Meestal zijn de vele onderbrekingen bij 4×10 minuten lastig voor de concentratie, maar vandaag gezien de hoge temperatuur erg welkom om even lekker wat te drinken. De Boys tankten vocht en zelfvertrouwen en kregen door dat ze eigenlijk een betere ploeg hadden dan ASO’20.

Het bleef gelijk opgaan in de wedstrijd totdat Vico besloot uit een ander vaatje te gaan tappen. Het kwartje van ‘de Bal afpakken’ was gevallen en hij maakte een goal waar ik even bij wil stil staan. De keeper van de tegenstander schoot de bal uit. Vico liet de bal eenmaal stuiteren en nam een bal middels een ouderwetse dropkick op zijn wreef. Een strakke bal die onhoudbaar keihard als een streep achter de keeper belandde. Wat een goal!

Het derde en het vierde kwart liepen we uit. Via lange ballen van handige keeper Cruz kwamen zowel Jenoah als Adam in een keer alleen voor de keeper. Ze deden professioneel hun plicht en misten niet. Zo liepen we verdiend uit tot 2-5. Fijn dat Adam zich niet uit het spel laat halen als ik aangeef dat hij dieper moet gaan staan, terwijl Jean Paul roept dat hij moet zakken. Ook Mei-stress tussen de coaches dus…

De laatste kwart kregen we zelfs wat ruimte om over te spelen naar elkaar en zo aan een aanval te werken. Daar gaan we komend jaar aan werken. Leuk!

Arjen Lindeman