DWS kwam voor HBC precies op het juiste moment. Na een reeks mindere resultaten kwam de thuisploeg tegen de Amsterdammers weer eens lekker aan voetballen toe (4-1).
De franje van de eerste seizoenshelft, althans van de eerste twee maanden, was een beetje weg en daardoor leek de ploeg een bijrol te gaan vervullen in de tweede klasse. Niet vreemd, want het promoveerde afgelopen seizoen naar de tweede klasse. Maar toch, iedereen kon zien waar het aantrekkelijk spelende elftal toe in staat is. Een plaats bij de eerste vier moet zeker mogelijk zijn.
Zo stond spits Luke Vahle al wat weken droog en waren meerdere vormgevers van het HBC-spel uit vorm. Zo konden de van DSOV gekomen Bryan Wilderom en de van Hoofddorp afkomstige Sven Wierda moeizaam hun stempel drukken in de aanval.
Tegen DWS was dat niet anders want Wierda startte op de bank en Wilderom bleef in de kleedkamer achter na de rust. Wie er voor hem in de plaats kwam was wel opvallend te noemen. Rechtsbuiten Jesse van Loon keerde HBC afgelopen zomer de rug toe, omdat trainer Barry Tjeertes hem wist over te halen naar Olympia Haarlem te komen.
Binnen het half jaar kwam de flegmatieke aanvaller alweer terug. ‘Ik zat niet zo goed in mijn vel, miste door blessures veel wedstrijden en het was voor mij beter om met vrienden te spelen in een voor mij prettige omgeving,’ blikt Van Loon terug. ‘Daarnaast is mijn vader trainer van het tweede elftal. Dus hebben we de KNVB om dispensatie gevraagd. Het was vlak voor de winterstop geregeld en toen mocht ik weer bij HBC mee trainen en spelen. Ik viel al tegen DCG een kwartiertje in en nu een helft. Ik ben dus heel tevreden.’
Van Loon zag vanaf de bank dat HBC flitsend van start ging. Vahle wist de keeper met een fijn aangesneden lobje te verschalken en een kwartier later werd hij in de mangel genomen in de ’zestien’. Al was het te licht voor een strafschop, de scheidsrechter vond het ernstig genoeg. Vahle schoot onberispelijk raak.
Niet dat DWS – nog kansrijk voor de tweede periode – geen kansen had, maar de hoofdstedelingen waren slordig of besluiteloos. HBC had voor de rust nog uit moeten lopen, maar Wilderom, Vahle en Neil van Hooff wisten met z’n drieën de bal er niet in te krijgen.
In de rust was daar de angst want met wind tegen zouden de Heemstedenaren het erg lastig gaan krijgen. Niets was minder waar, want HBC maakte de gewenste derde treffer al heel snel. Van Loon legde af op op Jeroen de Bruijn die de 3-0 liet aantekenen.
Na de zeer discutabele 3-1 van DWS, want de producent stond duidelijk buitenspel, kwam HBC nimmer in penibele situaties terecht. Middenvelder Mark Mul bekroonde zijn sterke optreden vervolgens nog met de 4-1.
Bron: Haarlems Dagblad
Tekst: Bart Slegers