Nadat de indeling bekend werd en duidelijk was dat de jongens in de eerste wedstrijd revanche konden nemen op JO12-2 van Alliance, de kampioen van de eerste fase, was het doel duidelijk. Winnen van Alliance en daarmee de basis leggen voor toernooiwinst.
Voor de wedstrijd werd duidelijk dat Alliance met een mix van de 12-1 en de 12-2 naar DSK was gekomen. Na het 5-1 verlies bij Alliance, eerder dit seizoen, zou het dus een flinke klus worden met een goed resultaat van het veld te stappen. Het werd een wedstrijd die op en neer ging, vol strijd en passie, waarbij de beide keepers uiteindelijk zorgden voor de brilstand, 0-0. Een prima resultaat dat nog steeds kans gaf op de toernooiwinst. DSK won tegelijkertijd op het andere veld met 4-0 van het door, afwezigheid van DWS, op het laatste moment toegevoegde ODIN’59.
De tweede wedstrijd tegen het fysieke DSK, werd een veldslag. Na een ongelukkige tegengoal herpakte HBC zich en boog de achterstand door prima veldspel om in een 3-1 winst. De opgelopen pijntjes in de wedstrijd werden met wat limo weggespoeld en bloed werd van de knieën gespoeld. Alliance had ondertussen ODIN met 4-1 verslagen, dus de strijd om de eerste plek lag nog volledig open.
De derde wedstrijd, tegen ODIN, begon wat later dan DSK tegen Alliance. DSK begon sterk tegen Alliance en kwam net als tegen HBC met 1-0 voor.
Voordat de wedstrijd van HBC tegen ODIN begonnen was, stond het al 1-1. HBC wist dus wat het te doen stond. Winnen met zo veel mogelijk doelpunten verschil! ODIN speelde met 7 in plaats van 8 spelers, dus moest er bij HBC nog snel even wat gewijzigd worden. Een extra wissel en een wat andere veldbezetting.
Waar het in de eerste 2 wedstrijden goed stond en de combinaties lekker liepen, ging het in deze pot vanaf het begin moeizaam. Of het de matige tegenstand van ODIN was, of dat ze met 7 speelden, of dat de druk van het moeten winnen te veel was, het liep in ieder geval niet. 20 minuten had de JO12-2 om doelpunten te scoren, maar na 15 minuten was het nog 0-0. Ondertussen was de wedstrijd van Alliance tegen DSK afgelopen en had Alliance met 2-1 van DSK gewonnen.
HBC voerde de druk op in een alles of niets poging om de ban te breken, maar de bal wilde er maar niet in, 2x lat, 1x paal en ontelbare reddingen van de keeper later, werd het met nog 4 minuten te gaan dan toch eindelijk 1-0. Deze goal werkte bevrijdend en amper een minuut later lag de 2-0 erin. 2-0 was echter niet genoeg voor de toernooiwinst en dus moest er nog een bal in. ODIN verdedigde met man en macht en een counter, terwijl de keeper van HBC meedeed aan een aanval, leidde bijna een tegengoal in.
Terwijl de scheidsrechter al op z’n klokje keek en op het punt stond af te fluiten kreeg HBC nog een hoekschop. ODIN werkte de bal matig weg en dat leverde een schietkans voor HBC op. Een verdediger van ODIN blokte de bal met z’n hand en de scheidsrechter kon, onder druk van het massaal toegestroomde publiek, niet anders dan de bal op de stip leggen! PENALTY!
HBC wist dat deze erin moest en Alliance wist dat ook. Zij probeerden vanaf de kant de penaltynemer van HBC uit z’n concentratie te halen, “MISSEN! MISSEN! MISSEN!” klonk het vanaf de kant. De penaltynemer draaide zich koeltjes om naar Alliance, maakt het L-gebaar en schoot de penalty snoeihard laag in de rechterhoek! GOAL! KAMPIOEN!! De verdiende gouden beker werd meegesleept naar een pannenkoekenrestaurant in de buurt, waar de overwinning werd gevierd met limo, pannenkoeken en ijs!
Gefeliciteerd mannen! Op naar fase twee!
